Blog Layout

Janiek en Salima

De opdracht was om een foto te zoeken en iets te vertellen over de persoon en de omgeving op de foto. Ik heb gekozen voor een foto van een kind omdat ik graag een kinderboek wil schrijven. In ieder verhaal worden personages uitgewerkt, je leert als het ware je hoofdpersoon kennen. De hoofdpersoon in dit korte verhaal was in de eerste instantie een meisje met de naam Djurra, maar tijdens het schrijven paste deze naam niet meer bij de persoon die zij bleek te zijn. Djurra liet me vast lopen, ik kon niks meer bedenken, maar ze was gelukkig wel zo vriendelijk om me een andere naam toe te fluisteren. Mijn hoofdpersoon moest Janiek heten, en Janiek vertelde me het korte verhaal dat hier onder staat. Voor het schrijven van dit stukje heb ik een aantal vragen uit de opdracht gebruikt:



- Hoe heet jij en hou oud ben jij?

- Waar woon jij, en met wie woon jij daar?

- Wie en wat vind je leuk?

- Wie en wat vind je vervelend?

- Wat wil je het allerliefst?

- Wat doe je op de plek van de foto?

- Vertel eens over die plek


Ik heet Janiek, ik ben 8 jaar en ik woon met mijn zusje Kim en onze vader en moeder in een straat met allemaal mooie huizen en grote auto’s. Papa zegt altijd dat grote auto’s beter zijn, maar ik denk dat een kleine auto net zo goed is want anders zouden ze vast niet gemaakt worden.


Ik vind het leuk als we met papa en mama naar het bos gaan! Daar kan je zo leuk spelen en dingen ontdekken. Vroeger zong mama altijd over een kaboutertje die op een paddenstoel zat en er af viel. Ik hoop altijd dat als ik een rood-met-witte-stipppen paddenstoel zie, ik ook ergens een kaboutertje zie. Maar dat is nog nooit gelukt. Wist je dat kaboutertjes heel voorzichtig zijn en niet door mensen gezien willen worden? De kans dat ik een kaboutertje zal zien is dus niet zo groot, ze zijn vast te voorzichtig om op grote mensen bospaden te komen.


Mama wil ook liever niet dat ik van het bospad af ga, want dan wordt ik vies en dat is zonde van mijn kleren en schoenen. Oude kleren en schoenen heb ik niet want als ik nieuwe krijg moeten de oude meteen weg omdat die niet meer in zijn. Ik weet niet zo goed wat dat betekent, ”in zijn”. Volgens mij betekent dat dat niemand ze meer mooi vind. Gek vind ik dat, want als je iets mooi vind kan je het toch niet ineens niet meer mooi vinden?


Mijn beste vriendinnetje heet Salima en zij komt uit een ver land waar de baas van het land gemeen was. Omdat die baas zo gemeen was vonden haar vader en moeder dat ze beter in een ander land konden wonen en daarom zijn ze met een roeibootje hierheen gekomen. Salima heeft wel kleren waarmee je in het bos kan spelen!


In mijn klas zitten een paar jongens die Salima altijd pesten. Ze zeggen dat Salima terug moet naar haar eigen land, en dat ze stomme kleren heeft. Wat geeft dat nou, dat iemand kleren aan heeft die er anders uit zien! En ik vind dat Salima al in haar eigen land is, want ze woont toch hier?! Die stomme jongens moeten eens ophouden. Ze zouden het zelf ook niet leuk vinden als mensen steeds maar zeggen dat ze weg moeten. Pesten is gewoon stom!


Weet je wat ik trouwens ook stom vind? Als ik mijn sperziebonen op moet eten. Ik lust geen sperziebonen. Ze piepen tussen mijn kiezen en ze smaken naar gras. Maar ik heb daar een plannetje op bedacht. Ik eet altijd eerst een hapje sperzieboon, dan meteen een hapje aardappel met jus en als dat allemaal op is eet ik als aller laatste mijn vlees. De sperziebonen zijn dan nog steeds smerig maar ik proef er minder van. Oude mensen zeggen altijd dat kinderen moeten eten wat de pot schaft, ik denk dat ze daarmee bedoelen dat je moet eten wat papa of mama heeft gemaakt. Ik zou liever gewoon lekker iedere dag pannenkoeken eten!


Heb je die foto van mij gezien? Die vind ik toch zo leuk! Die foto is gemaakt toen ik met papa en mama op vakantie was. Het had toen een keer zo geregend dat de plassen heel lang bleven liggen. Ik hou er van om in de plassen te stampen, maar dat mag niet omdat mijn schoenen dan vies worden. Maar op vakantie is het anders, op vakantie doen we altijd dingen die we anders nooit doen zoals iedere dag kroosantjes bij de bakker halen. En in de plassen stampen! Mama heeft er een mooie foto van gemaakt zodat ik daar naar kan kijken als ik eigenlijk liever naar buiten zou gaan om er in te stampen. Dat is natuurlijk niet het zelfde, maar wel lief van mama dat ze die foto heeft gemaakt.

door Sonja 16 mei, 2024
De jonge, ietwat naïeve en beïnvloedbare Laura bekeert zich tot de islam en vertrekt met haar echtgenoot naar het kalifaat, in de hoop dat het leven voor het jonge stel daar het geluk brengt dat ze zoeken. Helaas blijkt het leven hier nog lelijker dan in Nederland, en het stel besluit terug te keren naar Nederland. Daar staat Laura een onaangename verrassing te wachten.
door Sonja 13 mei, 2024
BH haakjes… Voor de BH dragende mens onder ons is het vast herkenbaar, soms moeten worstelen om die dingen dicht te krijgen. Met mijn 46 lentes jong heb ik ook regelmatig problemen met die rottige haakjes. Kun je je voorstellen hoe het moet zijn voor een brildragende dame op leeftijd die al niet zo goed is in dingen die nogal wat van de fijne motoriek eisen?
door Sonja 12 mei, 2024
Dag van de zorg, een dag die in het teken staat van verzorging en verpleging. Een beetje bevooroordeeld ben ik wel wanneer ik zeg dat mijn beroep het mooiste beroep is (het is wel echt zo!) Als deze dag dan in teken staat van zorgverléners, dan zou ik als verzorgende graag aandacht willen vragen voor de zorgvrágers.
Share by: