Te traag en te weinig spanning
Titel: Mooie moorden 1 - Volgerland
Auteur: Tica Morgan
Uitgever: Kobo originals
Jaar van verschijnen: 2019
Genre: Thriller/detective
Zoë Janssen, een gescheiden moeder van 2 jongen jongens, is rechercheur op het eiland Goeree Overflakkee. Ze wordt naar een lijk in een boeren schuur gestuurd, en dit is het begin van een reeks moorden die in de eerste instantie niet veel met elkaar te maken lijken te hebben. Wanneer en nog een moord gepleegd wordt, worden er ook collega’s uit “de grote stad” ingeschakeld. Zoë is erg gecharmeerd van Kenneth, een van de rechercheurs uit Rotterdam. In het verhaal duikt ook Sven op, een geleerde man die mede door Zoë’s werk achter de tralies beland en op een gegeven moment weet te ontsnappen.
Het verhaal was voor mij te langdradig zonder echt spannende gebeurtenissen. De gebeurtenis die spannend had kúnnen worden werd het helaas toch niet. Het was het wat mij betreft allemaal nét niet. Te traag, te voorspelbaar, niet spannend genoeg. Ik wilde weten hoe het af zou lopen, dat is voor mij de enige reden dat ik het uit heb gelezen.
“Antie-hiek?!” Ze schatert het uit. “Dat horloge is van 2013, lieve schat” Ik hoor het mijn moeder zeggen en zie haar complete lichaamstaal erbij. Ik merk dat het steeds vaker gebeurt dat er leuke en fijne gedachten aan mijn moeder door mijn hoofd gaan. Soms roept dat tranen op, vandaag moest ik er heel hard om lachen.
Pesten... Het komt niet alleen bij jonge mensen voor, ook ouderen kunnen heel onaardig doen. Dementie kan zorgen voor decorumverlies en/of ongewenst gedrag. Wanneer iemand die óók dementie heeft anders doet dan "normaal" is kan dit zorgen voor pestgedrag. Aan ons dan de taak om een oplossing te bedenken.
Gelukkig had ik op safe gespeeld en een korte route uitgekozen in het Müllerthal. Een route waarbij ik mocht klimmen en klauteren over stenen en waarbij ik met handen, voeten, rooksignalen, gebarentaal en een kaart de weg mocht wijzen aan medewandelaars. Het was geweldig allemaal!