Dit is bijna steevast het antwoord van mensen die liever willen dat alles bij het oude blijft. En het oude is dan een manier van dieren gebruiken op een vaak niet heel diervriendelijke manier zodat er zoveel mogelijk geld aan verdiend kan worden. Ik zeg hier expres “vaak” want er zijn ook boeren waar de dieren het goed hebben (ondanks dat blijf ik van mening dat dieren niet gehouden zouden moeten worden zodat ze opgegeten kunnen worden, in tegenstelling tot wat de vleesindustrie ons wil laten geloven kunnen mensen prima zonder vlees)
Het antwoord op de vraag of ik wel eens op een boerderij geweest ben zou dan natuurlijk nee moeten zijn, wat de dierenfabrikant dan vervolgens tegen me kan gebruiken. Immers, als je nooit op een boerderij bent geweest heb je geen recht van spreken en moet je je mond houden. Dat er anderen, dierenrechtenactivisten, milieuactivisten, journalisten, wél op die boerderij zijn geweest en kunnen vertellen over de praktijken in de veeteelt, telt niet mee. Want dat was allemaal onrechtmatig, ofzo. Ook onderzoek van de Wageningen Universiteit naar het onderwerp dierenwelzijn telt niet mee bij het vormen van mijn mening, want de Wageningen Universiteit ehm… Nou eh… Dat onderzoek telt gewoon niet volgens belanghebbenden.
Nou ben ik natuurlijk wel eens op een boerderij geweest, wel meer dan eens ook, want een hoop boerderijen doen aan open dagen of laten je een kijkje nemen op de plek waar bijvoorbeeld kaas gemaakt wordt. Leuk wanneer je kleine kinderen hebt die je mee wil nemen op een educatief dagje weg. Lang geleden nam ik mijn dochter eens mee naar een kaasboerderij, ik keek toen alleen nog wel heel anders aan tegen het agrarische leven.
Mij is namelijk altijd verteld dat zuivel goéd voor je is en dat je niet zonder kan. Een leven zonder zuivel zou zeer ongezond zijn, zonder zuivel zouden je botten kunnen breken als dorre takjes. Ik schreef in "Melk is goed voor elk" al eens over het sprookje uit de zuivelindustrie.
Voor mij was het op het moment dat ik op die kaasboerderij liep logisch dat er zoveel koeien op een plaats bij elkaar leefden met weinig ruimte en veel viezigheid op de vloer. Omdat zoveel mensen van zuivel voorzien moesten worden was het logisch dat die koeien niet door menselijke hand gemolken werden, maar dat ze in machines moesten gaan staan om hun toen al enorme hoeveelheid melk af te laten tappen. En die kalfjes in die kleine witte hokjes waar ze alleen maar alleen in pasten, dat hoorde er nu eenmaal bij. En toch knaagde er toen ook al iets aan me.
Terug naar 2023. Vandaag was ik aan de wandel en kwam langs een boerderij met een boerderij winkeltje waar ik een appel had willen halen. Ik liep over het terrein en keek wat rond, geen koe te bekennen maar ik had al wel een vermoeden waar die zouden zijn. Voordat ik de boerderij zag kwam ik namelijk langs een weiland vol met koeien. Nergens beschutting en het weiland hermetisch afgesloten met schrikdraad. In het winkeltje raakte ik met de boer aan de praat. Je weet wel, koetjes en kafjes, en omdat het zo gemoedelijk was besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en te vragen naar de afwezige koeien op het erf en de aanwezige koeien in het beschutting loze weiland. Of dit niet te heet zou zijn voor de koeien. En voor ik het wist kreeg ik een scheldkanonnade naar mijn hoofd.
Ik was een kankeractivist en ik hoor op de brandstapel. Je begrijpt waarschijnlijk wel dat ik die appel niet meer hoefde en met knikkende knieen liep ik het terrein weer af.
Wat ik eigenlijk natuurlijk dondersgoed wel wist werd hier bevestigd. De vraag “ben je wel eens op een boerderij geweest” is geen oprechte interesse. Iemand die deze vraag stelt heeft maar een doel, mensen die het niet met hem of haar eens zijn de mond snoeren. Je mag geen mening hebben over dierenleed bij het produceren van dieren en hun producten, er mag niet benoemd worden dat dieren het vaak niet zo geweldig hebben als wat de burger wordt voorgehouden.
Nee, niet bij iedere boer hebben dieren een miserabel leven, maar daar waar verandering de dieren een beter leven zou kunnen geven zou de boer naar mijn mening niet moeten aarzelen en moeten kiezen voor het welzijn van het “geliefde” dier. Of zeg ik nu iets heel raars?
