Blog Layout

Het kindertransport - Fedor de Beer

“Oma Vliegmachien”, de oma van de dertienjarige Marit, is overleden, omgekomen toen zij met een vliegtuig een looping maakte terwijl er 2 indianen naast haar zaten. De moeder van Marit, een beroemde violist, is op toernee en komt te laat op de begrafenis van oma en Marit is hier boos over. Marit vind dat haar moeder te veel van huis is en er nooit is voor haar dochter. Marit vind troost bij haar overgrootmoeder, de moeder van oma Vliegmachien, en zij geeft Marit een bijzonder medallion. Samen met haar vader gaat Marit het huis van oma opruimen, en Marit komt hierbij een doos met ansichtkaarten tegen. Er is iets vreemds met die ansichtkaarten en voor Marit is dit het begin van een zoektocht naar wie haar oma nu eigenlijk was.


Geholpen door bekenden van oma Vliegmachien komt Marit erachter hoe het leven van oma begon, bijna eindigde en gelukkig toch nog verder ging tot zij de leeftijd van 69 jaar bereikte.


Ik kocht dit jeugdboek tijdens een bezoek aan kamp Vught, waar ik leerde over het kindertransport. 1.800 kinderen werden er vanuit Vught getransporteerd om al dan niet via een “tussenkamp” vermoord te worden. Hoewel het een fictief verhaal is laat het naar mijn mening wel heel goed zien wat de gevolgen zijn voor generaties die na de oorlogsslachtoffers zijn. Heel bijzonder vond ik de personages die Marit helpen bij de zoektocht naar wie oma Vliegmachien nu eigenlijk was. Doordat ik zo kort geleden bij Kamp Vught geweest ben kon ik me de plek in het boek duidelijk voor de geest halen en de personages er goed in plaatsen, wat maakte dat het boek me af en toe erg ontroerde. 


Ik geef dit boek 5 sterren.




Titel: Het kindertransport

Auteur: Fedor de Beer

Uitgever: van Goor 

Jaar van verschijnen: 2020

Genre: Jeugd

Aantal pagina’s: 176

ISBN: 9789000377824



door Sonja 06 mei, 2024
Op een doodgewone maandag ik mei smeer ik routineus mijn handen in met mijn nieuwe handcreme, voor de verandering heb ik eens Nivea Soft gekocht. De geur roept onmiddellijk herinneringen op. Ik sluit mijn ogen en voor ik het weet ben ik een meisje van 5 die een dagje met haar vader, moeder en broertje een zomers uitje beleeft.
door Sonja 02 mei, 2024
Mijn favoriete genre is denk ik toch wel thriller. Soms tref ik ineens een schrijver die met met zijn of haar verhalen kippenvel en een gespannen gevoel gevel. Chris Carter is zo'n schrijver. Ik las "de beeldhouwer" en na het lezen van dat ene zinnetje in de context van het verhaal was ik verkocht. "Het is maar goed dat je het licht niet aandeed..."
door Sonja 24 apr., 2024
Eigenlijk is het best vreemd dat er in het geval van dementie vaak gesproken wordt over dement of dementerend. Alsof er van de persoon die iemand ooit was na de diagnose niks overblijft dan de ziekte. We noemen iemand met kanker toch ook niet kankerend, waarmee we iemand reduceren tot een ziekte? Zou het niet mooi zijn als we dit met dementie ook niet meer doen?
Share by: